مرکز رشد فناوری سلامت

خلاصه ایده محوری: جراحی لاپاراسکوپی به دلیل مزیت های بالایی که دارداز جمله کاهش ضربه ناشی از برش های جراحی ، نرخ پایین عفونت/ عوارض بعد از عنمل و بهبود سریع تر بیمار و ترخیص از بیمارستان، به طور فزاینده ای جایگزین جراحی سنتی شده است. با این حال بسته بودن ماهیت جراحی بدان معناست که جراحان برای پیمایش ایمن در فضای کار جراحی باید به تصاویر اندوسکوپ و دانش آناتومی آنها اعتماد کنند و دیگر درک عمقی یا بازخورد لمسی و نیرویی مستقیم ندارند این می تواند خطر آسیب تصادفی به بیمار را افزایش دهد. به ویژه آسیب به عروق شریانی خطرناک است زیرا بیمار می تواند خیلی سریع خونریزی کند. این عروق غالبا با بازرسی بصری به تنهایی نمی تواند از بافت اطراف متمایز شوند و تغییرات آناتومیکی در جمعیت بیمار بدان معنا است که عروق همیشه در مکانی که انتظار می رود قرار ندارند. در جراحی باز، با لمس بافت می توان به راحتی عروق را تشخیص داد، اما در جراحی لاپاراسکوپی این امکان وجود ندارد و ممکن است برای جلوگیری از خونریزی بیمار تا مرگ، به جراحی باز تبدیل شود. برای رفع نیاز بالینی فوق، ابزاری سازگار با لاپاراسکوپی برای تشخیص رگ پیشنهاد شده است که قادر به تشخیص نوسانات فشار ناچیز ناشی از نبض هنگام قرار گرفتن در برابر رگ خونی بود.